Deszczowa pogoda i stosunkowo późne rozpoczęcie sezonu kolejki linowej Fleckalmbahn niestety opóźniły sprawdzenie lokalizacji w Kirchbergu o kilka tygodni. Ale w poniedziałek pod koniec czerwca nadszedł czas. Po miesiącach nieustannego deszczu prognoza pogody w końcu zapowiadała poprawę. Zapakowaliśmy więc rower do samochodu i ruszyliśmy w drogę. Wybór roweru ma kluczowe znaczenie w Kirchbergu, ponieważ miasto oferuje dwie góry do jazdy, Gaisberg i Fleckalmbahn, których trasy nie mogłyby się bardziej różnić. Rower zjazdowy wydawał mi się przesadą, więc zdecydowałem się na rower all-mountain z zawieszeniem 150 mm i widelcem z pojedynczą koroną. Jak się okazało, był to doskonały wybór.
Kirchberg jest bardzo korzystnie położony pod względem połączeń komunikacyjnych. Z większego obszaru Monachium można łatwo dojechać autostradą przez Wörgl w nieco ponad półtorej godziny. Dojazd samochodem z Innsbrucka zajmuje około godziny. Do Kirchberg można również łatwo dojechać pociągiem. Podróż z Monachium trwa dwie godziny (z przesiadką w Wörgl), a regionalnym pociągiem ekspresowym z Innsbrucka nieco ponad godzinę. Z dworca kolejowego do obu pociągów można również łatwo dojechać rowerem zjazdowym. Nie da się całkowicie uniknąć kilku minut pedałowania.
Jak wspomniano na początku, Kirchberg oferuje dwie trasy górskie: Fleckalm Trail, Gaisberg Trail i Lisi Osl Trail. Te trzy trasy są bardzo różne, dlatego wybór roweru jest kluczowy.
Na początek wybrałem Gaisberg. Czteroosobowa kolejka krzesełkowa wywozi na górę w komfortowych warunkach. Na stacji górskiej masz wybór: w dół po prawej stronie jest Lisi Osl Trailnazwany na cześć wspaniałej córki regionu, która jest jedyną Austriaczką, która do tej pory wygrała Puchar Świata MTB. Osl jest specjalistką od przełajów, a szlak nazwany jej imieniem bierze to pod uwagę. Ma 2,3 kilometra długości i pokonuje 450 metrów przewyższenia.
Według strony internetowej kolejki linowej, Lisi Osl Trail "przyspiesza puls wszystkim wymagającym zjazdowcom". Można to jednak spokojnie przenieść do sfery legendy, podobnie jak fakt, że downhillowcy nosili monitory tętna. Czasami po prostu nie należy obiecywać zbyt wiele. Bo Lisi Osl Trail z pewnością ma swój urok, ale na pewno nie z podwójnym mostem i pełnym kombinezonem. Trasa oferuje flow i mnóstwo zakrętów. Jest jednak zbudowany bardziej dla zwrotnych fulli z widelcami z pojedynczą koroną lub hardtailami XC niż dla zjazdowców.
Jednak początkujący będą się tu dobrze bawić. Jest to idealna trasa do zdobywania pierwszych doświadczeń z nasypami i łatwymi stopniami lub korzeniami. Strome odcinki można również łatwo ominąć leśną ścieżką. Trasa została zaprojektowana tak, aby można było po niej jeździć nawet w deszczu i nie zamieniała się w błotnisty bałagan. Osobiście jeden zjazd na Lisim Szlaku w zupełności mi wystarczył. Była to idealna rozgrzewka przed udaniem się na trasę zjazdową po lewej stronie Gaisberg.
Jest to oferta regionu dla miłośników downhillu. Mniejsze drewniane konstrukcje zapewniają przewiewność, ale nie są zbyt wymagające. Z drugiej strony strome odcinki są bardziej wymagające. Było to z pewnością utrudnione przez fakt, że ziemia była już całkowicie nasiąknięta ciągłym deszczem, kiedy odwiedziłem to miejsce. Wiem jednak z poprzednich wizyt, że jest kilka miejsc, które ledwo wysychają nawet przy dobrej pogodzie.
Ogólnie rzecz biorąc trasa zjazdowa na Gaisberg jest przyjemna, ale nie jest też niesamowita. Pomimo kilkukrotnych odwiedzin, nadal nie pamiętam żadnych naprawdę uderzających miejsc. Mówiąc bardzo krytycznie, jest to "trasa bez cech charakterystycznych". Można odnieść wrażenie, że nie był budowany z myślą o zaoferowaniu jak najlepszej trasy, a raczej tam, gdzie nikt nie miał nic przeciwko. Osąd nie powinien być jednak zbyt surowy. Oczywiście Gaisberg ma wszystko, czego potrzeba do zjazdu - w końcu odbyły się tu już mistrzostwa kraju. Ale jeśli szukasz prawdziwych wrażeń zjazdowych, nie dostaniesz na Gaisbergu tego, na co zasługujesz. Jedna trasa to za mało. A trasa Lisi Osl po prostu nie jest alternatywą dla downhillowców, ponieważ jest bardziej odpowiednia dla początkujących. Pozostaje więc trasa Fleckalm
Po Gaisberg przesiadłem się do kolejki linowej Fleckalm. Możesz albo załadować rower do wagonika i przejechać dwie lub trzy minuty do drugiej stacji w dolinie, albo pedałować na krótkim dystansie. Stare gondole, które z pewnością mają urok, zabierają cię na górę w pozornie niekończącej się przejażdżce. Ale nie na długo: w przyszłym roku będą tu działać nowe, w pełni przeszklone 8-osobowe gondole, jak poinformował nas przyjazny pracownik windy. The Fleckalmtrail to najdłuższa pojedyncza trasa w Tyrolu o długości 7,7 km i różnicy wysokości ponad 1000 metrów.
W Kirchberg i okolicy znajduje się niezliczona liczba hoteli, ale region ten niekoniecznie słynie z przystępnych cenowo noclegów. W końcu tuż obok znajduje się elegancki ośrodek narciarski Kitzbühel. Strona główna lokalnego stowarzyszenia turystycznego zapewnia dobry przegląd. Lista obejmuje również wyznaczone hotele rowerowe. Niestety, biwakowanie lub nocowanie na parkingach kolejek linowych jest niedozwolone. Istnieją jednak kempingi w Brixen i nad jeziorem Schwarzsee w pobliżu Kitzbühel, zaledwie kilka minut jazdy samochodem: www.camping-brixen.at i www.bruggerhof-camping.at.
Z Bike Academy w Kirchbergu, bezpośrednio przy dolnej stacji kolejki linowej Fleckalmbahn, od 16 lat kształci prawdziwych profesjonalistów. Znajdujące się tam centrum testowe Ghost gwarantuje wypożyczenie najlepszych rowerów. Wybór modeli jest ogromny - od zjazdówek i fatbike'ów po 20-calowe rowery MTB dla dzieci. Ceny są bardzo uczciwe i wahają się od około 50 euro za dzień za solidny rower enduro. Bikeacademy oferuje również całą gamę kursów techniki jazdy i sesji przewodnickich. Jesteś tam w najlepszych rękach. W końcu Kurt Exenberger, dyrektor akademii, jest także trenerem austriackiej kadry narodowej w kolarstwie górskim.
Kirchberg zachwyca malowniczym pięknem i wyjątkowo przyjaznymi ludźmi, zarówno przy kolejkach linowych, jak i w restauracjach. Choć obecnie są tu "tylko" trzy szlaki, każdy znajdzie tu trasę odpowiednią dla siebie - od trailowych nowicjuszy po zawodników enduro, którzy chcą wcisnąć gaz do dechy. Nie bez powodu odbyły się tu Mistrzostwa Europy w tej dyscyplinie. Trasa Fleckalm to prawdziwa perełka. Dla mnie osobiście jest to jedna z pięciu najlepszych tras w Tyrolu i zdecydowanie warta jednodniowej wycieczki.
