Wędrówka górska Rundtour Ottenspitz

Opis

Z przystanku autobusowego lub parkingu Muchnersiedlung/Lorleswald szlak prowadzi przez Muchnersiedlung i leśną ścieżką do początku lasu. Wkrótce zaczyna się tam piękna ścieżka prowadząca przez świerkowe i modrzewiowe zagajniki aż do Lorenzalm. Po dotarciu do alpejskiego pastwiska las przerzedza się, a w oddali widać krzyż Ottenspitze. Po kilku ostatnich zakrętach na północnej stronie, dociera się do niego nieco później. Wspaniały panoramiczny widok na dolinę Wipptal aż do Innsbrucka wynagradza trudy wspinaczki. Można również podziwiać szarotkę alpejską i być może kozicę w skałach wokół szczytu. Gdy już wystarczająco nacieszysz się atmosferą góry, zejście jest nieco bardziej eksponowane i prowadzi do małego schroniska bezpośrednio pod szczytem. Stamtąd szlak prowadzi szerokim łukiem przez alpejski krajobraz do doliny, a stamtąd inną leśną ścieżką z powrotem do punktu wyjścia.

OPIS TRASY
Z parkingu należy kierować się w górę przez osadę Muchner, a następnie podążać leśną ścieżką w głąb lasu w kierunku Lorenzalm. Po około 500 metrach leśną ścieżką dołącza piękny szlak z numerem 66 z Jodok, który prowadzi teraz przez las z północnego zachodu na sam szczyt. Podczas zejścia należy najpierw podążać grzbietem w kierunku wschodnim (do doliny), a następnie dość stromo zejść serpentynami do rustykalnej chaty górskiej. Za nim szlak prowadzi łukiem w głąb doliny i lekko opada do końca leśnej ścieżki i kolejnego schroniska. Tutaj należy zawrócić i podążać ścieżką nr 67 w dół przez las do Muchnersiedlung. Następnie przez Muchnersiedlung wraca się na parking i do punktu początkowego wycieczki.

WSKAZÓWKA OD AUTORA
Ze względu na położenie szczytu, wycieczka ta jest szczególnie odpowiednia jako wycieczka o zachodzie słońca. Jeśli chcesz doświadczyć nieopisanej atmosfery zmierzchu w górach, jest to wyjątkowe doświadczenie.

JAK SIĘ TAM DOSTAĆ
Jeśli wejdziesz na szczyt od południa w ramach okrężnej wędrówki, tuż przed krzyżem na grzbiecie znajduje się niewielki odsłonięty odcinek do pokonania. Można tego jednak uniknąć, schodząc na krótko do małej chaty poniżej szczytu i podążając ścieżką na szczyt od północy.