Dojazd transportem publicznym
Autobus lub pociąg.
Co robią zęby rekina 2700 metrów nad poziomem morza? Mogą być ostrzeżeniem. Ponieważ ta via ferrata naprawdę robi wrażenie. A jednak jest kusząca.
Znana jest również jako "ekstremalny klasyk", trudna via ferrata Arlberg w Alpach Lechtalskich. Prowadzi wysoko ponad St. Anton am Arlberg przez górską grań. 2000 metrów liny stalowej, 1050 zacisków linowych, 500 haków, 2800 metrów długości (w tym prawie dwa kilometry grani) - to kluczowe liczby. Trudna, często bardzo eksponowana trasa o poziomie trudności D przecina kilka szczytów i wcięć między Mattunjoch i Weißschrofenspitze (2 752 m), w tym słynne "zęby rekina". Po drodze znajdują się trzy awaryjne zjazdy, z których niektóre również znajdują się w trudnym terenie.
Pierwsza wieża ma kluczowy odcinek po zaledwie kilku metrach - pionowy zjazd o długości 20 metrów. W okolicach 2. wieży można zregenerować siły przed ponownym podejściem na Knoppenjochspitze o wysokości 2680 metrów. Jest to kluczowy odcinek via ferraty, w prawie pionowej, ale dobrze ustrukturyzowanej skale. Po zejściu ze szczytu Knoppenjochspitze, jest to łatwa wspinaczka na szczyt Lorfekopf (2689 metrów). Zejście jest nieco trudne. Jeśli nie chcesz iść całą długością via ferraty, możesz teraz zejść z Lorfescharte i wygodnie wędrować do Kapall. Jeśli masz wystarczającą wytrzymałość i chcesz kontynuować, udaj się na Lisunspitze (2667 m) i przez Lisungrat (2684 m). Tam i na "Haizähne" (zęby rekina) trasa prowadzi przez przewiewne kolce i wieże. Po "Haizähne" można trochę zregenerować siły, aż trasa prowadzi do najwyższego punktu, Weißschrofenspitze (2 752 m). Teraz można podziwiać wspaniały widok na dolinę Almjur po lewej stronie lub panoramę Alp Allgäu i piękne stoki narciarskie St. Anton po prawej stronie. Po krótkim odpoczynku schodzimy południowym grzbietem - umiarkowanie stromym zejściem - do Kapall.
Autobus lub pociąg.
Parking Galzigbahn - bezpłatny Parking St. Christoph - bezpłatny
Arlberger Klettersteig
****
